Nieuwe Ooststellingwerver 19-08-21
Groeten uit Giethoorn
Het is hier fantastisch!
Vanuit ons huisje zie ik de meerkoeten zwemmen. De jonkies meenemend op de rug.
Dit tussen de wuivende rietkragen door. Waterlelies staan in groten getale te
bloeien. De munt groeit bij onze steiger en vind elke dag zijn weg naar onze
thee. De weerribben, maar 20 kilometer over de grens van Ooststellingwerf. Het is hier zo anders. Ook heel mooi.
Afgelopen week vanuit Giethoorn de fiets op de auto meegehad. Fietsen door
Nationaal park De Veluwe, Dwingelderveld en de Utrechtse Heuvelrug. Deze mini
toer door eigen land smaakt naar meer. De vakantie roes word nog onderbroken door
een telefoontje vanuit het gemeentehuis. De kers verse burgemeester wil
kennismaken. Wanneer past dat? Afspraak gemaakt. Tijdens de fietstocht naar
Jonen begint het prakkeseren. Wat zal ik
haar meegeven? Onze inwoners zitten te springen om meer huizen. Dat kan zij
niet realiseren. Ze kan wel het college en de raad helpen, om effectief
besluiten te nemen. Zonder gedoe, de stokpaardjes van eenieder op stal
zetten. Minder geld naar beleid om gaten
in de begroting te dichten dat kan ik ook wel vast noemen, toch? De bel van het
pondje bij Jonen gaat, de oversteek begint, het zet mij terug in de vakantie
modes. We fietsen door Nederland, een gehucht onder Blokzijl. Wel grappig zulke
namen. Op een terras in Blokzijl, kijk ik op facebook! Fout. Ik lees; Trea Doornenbal,
boerin en ambassadeur voor biodiversiteit stapt uit het bijenproject. Aanleiding
ongenuanceerde negatieve berichten in deze krant over haar inzet voor
biodiversiteit die haar recht in het hart raken. Boeren en duurzaamheid, het
bestaat niet. Woorden geschreven door een natuurliefhebber. Ongeloof bij mij,
dat deze krant dit zo publiceert. Trea voor mij de koningin van de
Ooststellingwerfse insecten. Ik stuur haar vanaf het terras een bericht; Als de insecten
krant konden lezen zouden ze haar nu
massaal steunen! Op de fiets bedenk ik dat het raar is, natuurliefhebber die een
andere natuurliefhebber zo zwart maakt. Ondertussen maak ik een paar foto’s in
het natuurgebied de weerribben. Het samenspel tussen water, dieren en planten zijn met geen woorden te beschrijven. Eén foto
zegt meer dan duizend woorden. Dat is precies wat er in de krant misgaat. Aan
Trea de insecten koningin en alle natuurminnende ingezonden stukken schrijvers
geef ik de volgende boodschap mee. Ga elkaar ontmoeten, laat elkaar “de foto” zien waar je mee bezig bent. Dan komt het
inzicht en de nuance. Samen optrekken en dan de pers te woord staan zodat het
brede publiek deelgenoot wordt van de resultaten en uitdagingen. Dan worden we
allemaal Vrienden Van Duurzaamheid, ik kort het af tot VVD. Wij fietsen nog even een stukje. Tot ziens in
Ooststellingwerf.